Γέμισε παιδικά χαμόγελα το Γήπεδο...

Ποιος είπε ότι η οικονομική κρίση δεν έχει και τα θετικά της. Το Δημοτικό Στάδιο στην Αίγινα (και φαντάζομαι και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας) έχει ζωντανέψει ξανά. Η διαφορά σε σχέση με το περσινό φθινόπωρο είναι κάτι παραπάνω από εμφανής. Εκατοντάδες μικρά και μεγάλα παιδιά, άντρες και γυναίκες από όλες τις ηλικίες, επισκέπτονται σχεδόν σε καθημερινή βάση το Στάδιο, άλλοι για να γυμναστούν, άλλοι για να ανταλλάξουν μια κουβέντα, άλλοι απλά για να ξεχαστούν.

Κυρίως όμως, το Δημοτικό Στάδιο γέμισε με μικρά παιδιά. Τα παιδιά μας, που ίσως λόγω της οικονομικής κατάστασης, έφυγαν από τις καφετέριες και τα internet cafe, και βρέθηκαν με μια μπάλα στα χέρια ή στα πόδια... Και επειδή εμείς οι Έλληνες έχουμε μάθει να ψάχνουμε πάντα την αισιόδοξη πλευρά αυτού που ζούμε, να λοιπόν μια καλή στιγμή να το κάνουμε: Τα παιδιά μας, (και γιατί όχι και εμείς) ευκαιρία είναι να γίνουν λιγότερο παχύσαρκα, πιο κινητικά και ίσως περισσότερο κοινωνικά.

Δεν είναι όμως μόνο η κρίση που φέρνει τον κόσμο ξανά στο γήπεδο. Είναι και οι άνθρωποι που δίνουν ένα σημαντικό κομμάτι από τον ελεύθερο χρόνο τους για να προσφέρουν τις όποιες προπονητικές τους γνώσεις και να βάλουν τα παιδιά σε μια πρώτη επαφή με τα αγωνίσματα που τους αρέσουν. Λίγο ποδόσφαιρο, λίγο μπάσκετ, λίγο volley από φέτος, γιατί όχι και λίγο στίβο...

Σύμφωνα με τους υπολογισμούς μας, αλλά και με όσα μας είπαν οι προπονητές των μικρών αθλητών, στο γήπεδο πρέπει να γυμνάζονται περισσότερα από 400 παιδιά! Ακαδημίες ποδοσφαίρου για μικρές και μεγαλύτερες ηλικίες, ομάδες στίβου, γυναικείες ομάδες volley και παιδικό, εφηβικό μπάσκετ.

Και παρά τις ελάχιστες ή ακόμα και κακές υποδομές, πάντα βρίσκονται οι τρόποι για να γίνεται η προπόνηση. Πενία, τέχνες κατεργάζεται λέει ο σοφός λαός...

Στο video που ακολουθεί, μπορείτε να δείτε λίγα ευχάριστα στιγμιότυπα από το Δημοτικό Στάδιο Αίγινας αλλά και mini συνεντεύξεις από τους προπονητές των παιδιών Βαγγέλη Μαργαρώνη, Βασίλη Ζαμπέλη, Στάθη Νικολούζο και Φίλιππο Τζίτζη